GÜNEŞi İÇENLERİN TÜRKÜSÜ
Bu bir türkü:-
toprak çanaklarda
güneşi içen/erin türküsü!
Bu bir örgü:-
alev bir saç örgüsü!
kıvranıyor;
kanlı, kızıl bir meş'ale gibi yanıyor
esmer alınlarında
bakır ayakları çıplak kahramanlarıni
Ben de gördüm o kahraman/arı,
ben de sardım o örgüyü,
ben de onlarla
güneşe giden
köprüden
geçtim!
Ben de içtim toprak çanaklarda güneşi.
Ben de söyledim o türküyü!
Yüreğimiz topraktan aldı hızını;
altın yeleli aslanların ağzını
Sıçradık;
yırtarak
gerindi k!
şimşekli rüzgara bindik!.
Kayalardan
kayalarla kopan kartaHar
çırpıyar ışıkta yaldızlanan kanatlarını.
Yorum Gönder