Yanında Wolf varken kalabalığa karışmak da pek kolay olacak değildi herhalde. İçinden, koca adam, seni bu yere
düşürdüğüm için beni bağışla, dedi. Ama durum böyle. Biz durumu yenmezsek durum bizi yener. Sana sert
davranmam, yine senin kendi iyiliğin içindir. Sonra kendi kendine, Umarım, diye de ekledi.
"Wolf," diye fısıldadı. "Singer'in beni yine dövmesini ister misin?"
"Yo, Jack, hayır..."
"O halde benimle koridora çıksan iyi edersin. Unutma ki senin davranışın, Bast'la Singer'in bana davranışını
etkileyecek. Singer bana senin çakıl taşların için vurmuştu."
"Biri ona da vurabilir," dedi Wolf. Sesi kısık, peştendi ama, gözleri birden daralmış, turunculaşmıştı. Jack bir an o
dudakların arasmda dişleri gördü. Wolf sırıtmış değildi ama... dişleri büyümüştü sanki.
"Onu aklına bile getirme," dedi Jack. "Durumu daha beter etmekten başka şeye yaramaz."
Wolf ellerini başından indirdi. "Jack, bilemiyorum..."
"Lütfen dener misin?" diye sordu Jack. Kapıya telâşla bir kere daha baktı.
Wolf titreyen bir sesle, "Denerim," dedi. Gözlerinde yaşlar parıldıyordu.
Yorum Gönder